Na een paar dagen rust en schrijven aan ons boek, trekken we
weer naar Kaapstad om de binnenstad te verkennen. Danny heeft last van zijn
knie en kan niet rijden. Ik zet me dan maar aan het stuur. Links rijden valt
hier eigenlijk behoorlijk mee. We trekken naar Bo Kaap, de vroegere moslimwijk.
Fel gekleurde huisjes en originele kasseibaantjes zorgen er voor dat deze wijk
een eigen pittoresk karakter heeft. Onderweg er naartoe zien we verschillende
mensen op de straat liggen slapen. Nieuwe slumps worden hier aan de rand van de
stad opgebouwd. De werkloosheid en de daarmee samenhangende armoede is hier
toch nog enorm. Om en bij de 40% van de mensen zit zonder werk. Mensen bedelen
op de kruispunten of verkopen de daklozenkrant. Ik koop er een.
Vlakbij deze wijk vinden we het atelier van Streetwires. Het
is een sociaal tewerkstellingsproject waar armen geleerd wordt om artisanale
kunstvoorwerpen te maken. Vooral met pareltjes en het recycleren van blikjes.
Kunstige, maar in onze ogen vrij kitschige kunstvoorwerpen. In het atelier
werken in totaal een 80-tal mensen. We kunnen het natuurlijk niet laten om wat
spullen te kopen, als steun voor het project. Ze worden vakkundig ingepakt
zodat ze de vlucht naar huis kunnen overleven. Van hieruit wandelen we naar de
Green Market, een plein met een dagelijkse markt van allerlei Afrikaanse
spullen. Allerlei 'artiesten' verdringen zich rond de drukbezette terrassen om
daarna met hun hoed rond te gaan en wat Rand te verzamelen om te overleven.
We zetten onze tocht verder met de Slave Lodge als volgende
bestemming. Dit gebouwd is een van de oudste van Kaapstad. Het werd gebouwd
door de Britten om hier de slaven te herbergen en te verhandelen. Kaapstad was
een knooppunt in de slavenhandel. De lokale bevolking werd echter niet als
slaaf verhandeld. Zij moesten werken in de lokale landerijen, vaak onder
omstandigheden niet veel beter dan de slaven. De slaven werden vooral geïmporteerd
vanuit Mozambique en Madagaskar om dan naar overal in de wereld te worden
uitgestuurd. Toen de Britten in 1808 de slavernij afschaften, had de Royal Navy
nog de bevoegdheid om schepen met slaven te onderscheppen. Die werden dan in
Kaapstad in de Slave Lodge afgezet om te gaan werken op de lokale boerderijen.
Er is een tijdelijke kleine tentoonstelling over de Karnaval in Kaapstad. Dat
vieren ze hier op 2 januari. Deze traditie vindt zijn wortels in de slavernij.
Op Nieuwjaar moesten de slaven werken om de feestmaaltijden van de blanken te
serveren. Daarom kregen ze de dag erna verlof en dat vierden ze uitbundig met
een verkleedpartij, carnaval. Onder de apartheid werd dit vaak niet gevierd. De
overheid gaf de zwarten wel de toestemming om dit te vieren, maar die weigerden
te feesten in die onterende situatie.
Een luik van het museum is gewijd aan de apartheid. Het is
toch wel schokkend om te lezen dat in 1966, nog geen 50 jaar geleden er nog
meer dan 150.000 zwarten werden gedeporteerd omdat bepaalde gebieden van de
stad tot een zuiver blank gebied werd uitgeroepen. Zwarten mochten alleen in de
townships wonen. De gevolgen zijn vandaag nog altijd zichtbaar.
Een interessante tentoonstelling is gewijd aan de familie
Carneson. Het waren de eersten blanken die zich in de jaren '60 verzet hebben
tegen de apartheid. Carneson was oprichter van de krant The Gardian in Kaapstad
en voerde via zijn krant propaganda tegen apartheid. Hij was lid van de
Communistische partij. Zijn vrouw werd
verbannen, hij vloog enkele jaren de gevangenis in. Onder internationale druk
werd ook hij uiteindelijk verbannen naar Londen.
Achteraan het gebouw vinden we ook nog een boeiende actuele
tentoonstelling. In een donkere ruimte hangen een 50-tal foto's gemaakt in 2015
door Tom Pierce. Allemaal zieke mensen omwille van de slechte
werkomstandigheden in de mijnen. Er loopt trouwens een proces tegen 32
mijneigenaars wegens verwaarlozing van de gezondheid van hun werknemers. Om de
foto's te kunnen bekijken moet je een mijnwerkershelm opzetten met een petzel
erop. Met de geluiden in de ruimte waan je je ook in een mijn. Een fijne
belevingservaring.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten