Een bezoek aan Kaap de Goede Hoop stond hoog op ons
verlanglijstje. Vandaag is het zover. We vertrekken richting Muizenberg omdat
we van daaruit de mooiste zichten hebben, volgens onze chauffeur en gids Danny.
De eerste stop is Kalk Bay. Aan de vissershaven stelen de zeerobben de show. Op
de pier zien we een aantal vissers aan het werk. Een oudere zwarte vrouw staat
er tussen een paar duidelijk geroutineerde vissers, maar ze staat haar
mannetje. Ik film haar een tijdje. Ze blijft er stoïcijns kalm bij, met resultaat,
want tijdens de beperkte tijd dat ik haar volg heeft ze twee keer beet. Via
Simon's Town komen we aan het National Park. Het is aanschuiven aan de ingang
want ook voor de Zuid-Afrikanen is het nu verlof. De natuur is hier ruw maar
prachtig. Op een eenzame baviaan na, spotten we geen wilde dieren vandaag. Na
onze picknick trekken we naar het officiële punt van Kaap de Goede Hoop.
Het is
hier druk, want iedereen wil hier een foto maken aan het grote bord. We hebben
het idee opgevat om hier de foto te nemen voor onze Kerstkaart, omwille van de
symboliek. Vroeger noemde dit de Stormkaap, vandaag is het Goede Hoop. We leven
nu ook in stormachtige tijden, maar hopen in 2016 op beterschap. We nemen het
wandelpad naar de piek waar de vuurtoren staat. Het levert ons prachtige
vergezichten op. Rond de kaap zien we grote golven en stenen die uit de zee
uitsteken. Niet verwonderlijk dat hier vroeger veel schepen vergingen, want op
het punt van de samenvloeiing van de Atlantische en de Stille Oceaan kan het
behoorlijk stormen. Hier ontstond de legende van de Vliegende Hollander. Hier
verging het schip van de Nederlandse kapitein Hendrick van der Decken. De
kapitein zwoer dat hij de kaap zou ronden, al zou het duren tot de dag des
oordeels. Sindsdien zien sommigen daar bij stormen een spookschip. Vandaag stormt
het niet, dus geen Vliegende Hollander.
We verlaten het park en keren terug via de spectaculaire
Chapman's Peak. Het is een weg die over ettelijke kilometers is uitgehouwen uit
de rotsen. Het levert prachtige vergezichten op. We rijden Kaapstad binnen
langs wat men de Kaapse Riviera noemt, waar de jetset zijn villa's heeft en de
rijke dames flaneren op de hagelwitte stranden. Aan het Waterfront merken we
plots een massa lopers op. De snelle mannen en vrouwen zetten er flink de beuk
in. Op de achtergrond komen honderden lopers aan gejogd. Ze lopen de 10
kilometer van Kaapstad. Een gemiste kans, want als ik dat had geweten, dan had
ik me zeker ingeschreven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten