Vandaag trekken we er voor een week op uit. We pakken de
valies om de week door te komen. De eerste stop is Mc Gregor, het dorp waar de
Waldorf school is gevestigd die Danny en Lydia ondersteunen. We volgen de N1
richting Worchester maar nemen niet de tunnel die quasi iedereen neemt. We gaan
over de bergpas om van het schitterende landschap te genieten. Onderweg
komen we een grote groep bavianen tegen. Ze laten zich gewillig fotograferen.
Na een korte picknick, komen we aan in McGregor. We maken
kennis met Kathleen, een West-Vlaamse vrouw die al ruim 20 jaar in Zuid-Afrika
werkt in diverse projecten. Ze werkte een tijdlang in de Waldorf school, maar
nu werkt ze in het Breede Centrum. Het is een centrum dat ze aan het uitbouwen
is met enkele Zuid-Afrikanen om jongeren die schoolmoe zijn of dreigen de
verkeerde weg op te gaan, op te vangen in concrete opleidingsprojecten. Ze
kunnen leren metselen, houtbewerken, koken, zeefdrukken enz.. Opleidingen die
een jaar duren en waarna ze aan de slag kunnen gaan, hetzij met een eigen
bedrijfje, hetzij als werknemer. Het project krijgt steun van de provincie
West-Vlaanderen. Een beetje verderop is een grote bouwwerf. Ik ga een kijkje
nemen en film het gebeuren. De opzichter komt naar me toe en zegt op een
vriendelijke toon dat ik de werf niet mag betreden wegens gevaar op ongelukken.
Het is bij ons niet anders natuurlijk. We geraken aan de babbel omdat ik graag
wat meer te weten kom over de bouwplannen. Ze bouwen daar 540 woningen voor
mensen uit de naburige township, zodat de mensen in deftige woningen met water,
elektriciteit en sanitair kunnen wonen en de bidonville kan afgebroken worden.
Als je minder dan 3500 rand (230€) per maand verdient, dan krijg je het huis
gratis. Vroeger was dat voor iedereen, maar nu zijn er beperkingen op gesteld.
Je moet 40 jaar oud zijn en je mag het de eerste 8 jaar niet verkopen. De man
vreest echter dat het niet genoeg zal zijn om alle krotten te kunnen afbreken.
Maar het is wel een flinke inspanning van de overheid.
We wandelen doorheen het
dorp en zien hoe het ‘benedendorp’ zoals men het hier noemt inderdaad erg
armtierig is. Het bovendorp is wel mooi, met veel bomen en groen en erg Brits
uitziende huizen. Daar wonen hoofdzakelijk de blanken. Het dorp is gesticht
door Schotten weten Frans en Barbara, de mensen waarbij we logeren, te
vertellen. In de 18de eeuw was er een grote behoefte aan dominees volgens de
Britten en de meest Calvinistische die zaten in Schotland. Die liet men dan
maar overkomen naar Afrika. Barbara en Frans zijn goed bemiddelde en ook goed
belezen mensen. Maar met een goed hart, want ze staan erg positief tegenover de
ontwikkelingen in hun land. Als je ons land wil leren kennen, dan moet je de
boeken van Deon Meier lezen, drukken ze ons op het hart. Zeven van zijn negen
thrillers zijn vertaald naar het Nederlands. Dat wordt iets voor volgend jaar.
Het is vandaag onze 36ste huwelijksverjaardag en
we hebben gereserveerd in het beste restaurant van het dorp. Het enige ook dat op maandag open is. Kathleen en haar geadopteerde dochter Mary schuiven mee aan. Het eten en de
wijn is erg lekker. Tijdens het etentje praten we over het nieuwe vaderland van
Kathleen. Ze is hier toegekomen in 1994, het jaar van de eerste verkiezingen,
toen Mandela president werd. Iedereen was vol hoop en verwachting. Ze werkte
toen als vrijwilligster in de townships in Kaapstad. Ondertussen is er veel
veranderd. De situatie is voor heel veel mensen flink verbeterd, vertelt ze
ons. Maar de kloof tussen arm en rijk, tussen blank en zwart is nog altijd zeer
groot. Gaat het dan niet snel genoeg, vraag ik haar. Wellicht niet, en dat is
ook het aanvoelen van veel jongeren die ongeduldig worden, wat ze perfect
begrijpt. Maar kan het dan sneller gaan? Ze weet het niet. Het is niet
gemakkelijk om mensen te veranderen. De regering doet heel veel inspanningen om
zwarten naar de universiteit te laten gaan, maar niet iedereen heeft er de
capaciteiten voor. Er is een nieuwe generatie jongeren die politiek bewust
wordt. Er zijn heel wat protesten aan de universiteit tegen de verhoging van
het inschrijvingsgeld. Ze vinden dat onderwijs gratis zou moeten zijn. Wellicht
terecht, want het zou voor zwarten nog moeilijker worden als het duurder wordt.
Er is ook een grote braindrain. Dokters, leerkrachten, heel wat mensen die
gestudeerd hebben proberen te emigreren naar Engeland of Australië. Ze kunnen
daar heel wat meer geld verdienen.
Er ontbreekt een soort morele autoriteit in
het land, vindt Kathleen. Toen Mandela nog leefde was hij zowat het morele
kompas. Nu merk je hier en daar dat mensen het heft in eigen handen nemen en
dat is geen positieve ontwikkeling. We praten verder over haar werk in
Zuid-Afrika en over haar dochter die ze heeft geadopteerd en de moeilijke administratieve
lijdensweg die dat heeft opgeleverd. Maar uiteindelijk is alles in orde gekomen
en heeft Mary de dubbele nationaliteit.
Het eten is erg lekker. Zo'n kwalitatief goede keuken in
zo'n piepklein dorp in Zuid-Afrika. We zijn met ons gat in de boter gevallen.
We nemen afscheid voor even, want 's anderendaags zien we haar terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten